Hani, eski Türk filimlerinde olurdu ya;

Baba fabrikatör, fakirlikten gelmiş ama yıllarca çalışmış çabalamış büyük bir servet yapmış, şimdi zengin.
Ama oğul hayta...

Her şeye hazırdan konmuş.
Sürekli eğlence peşinde koşan, çalışmak gibi bir derdi olmayan, tek amacı gezip-tozup, para harcamak olan aşırı şımartılmış çocuk.

Hatırladınız mı o filmleri?
Bazen o filmlerdeki şımarık çocuklara benzetiyorum halimizi.

Aynı o şımarık çocuklar gibi, bugün sahip olduğumuz değerlerin kıymetini bilemiyoruz bir türlü.
Birileri çalışmış, çabalamış bize emanet etmiş.
Üstelik sadece ter değil, kan da dökülmüş bu uğurda.
Biz ise hoyratça tüketiyoruz değerlerimizi.
En kibar tabir ile vefasızlık denir bunun adına...

80 sene olmuş aramızdan göçeli,
Sevenlerin, seni anlayanların sayısı her geçen gün artıyor.
Seni görmeden özleyen koca bir nesil bıraktın ardında.
Rahat uyu Atam, emanetin hala saklı.

Saygı, sevgi ve minnetle...
Sertaç İkizceli
Şehremini Lisesi Mezunlar Derneği
Yönetim Kurulu Başkanı